Paul Schokkaert is de groot nonkel van Mieke Coeckelbergh.  Hij werd geboren te Sint-Amands op 21 mei 1907.  Hij volgde een opleiding tot leraar en kreeg een plaats bij de "Broeders Maristen" te Schaerbeek-Helmet.

Hij was autodidact en ging in vakantieperiodes graag buiten schilderen : de natuur aan de Schelde en de Rupel, de scheepswerf, kerken en kapelletjes, en vooral véél boten.

Na de oorlog ontstond Kunstkring ’t Vierkant in Puurs.. De kunstkring had een publiek uit heel Klein-Brabant, ze waren pioniers van de streek. Paul Schokkaert was géén ingeschreven, dus niet betalend lid, van deKunstkring “’t Vierkant” te Puurs.. Maar hij was er zeker actief en werkend lid. Paul Schokkaert was ook lid van Kunstkring Kleurenweelde te Evere.

Paul Schokkaert overleed aan een slepende ziekte (maag?), na een kort ziekbed werd hij verzorgd bij zijn zussen te Sint-Amands. Hij overleed op 7 augustus 1960. Op zijn graf, op het kerkhof van Sint-Amands, staat wel een verkeerde geboortedatum.

Paul hield enorm van zijn geboortestreek Klein-Brabant en zijn landschappen. Dit is het duidelijkst te zien in zijn schilderijen en de onderwerpen die hij koos. Hij schilderde meestal buiten en ter plaatste. Paul ging met zijn fiets of moto erop uit om in de natuur te schilderen. Je ziet dit duidelijk aan de onderwerpen en ook aan het formaat: 25/35 cm en 30/40 cm, meestal op paneel, dit was makkelijk mee te nemen. Ook de ezel, het schilders stoeltje en het schildersmateriaal achterop.

In de beginjaren zijn de onderwerpen vooral bloemen en stillevens. Maar al snel gaat hij over tot zijn grote liefde : het water en zijn schepen. Hij schilderde vooral véél schepen, in al zijn vormen en kleuren. Maar ook de Schelde en de Rupel, de dijken en landschappen, hoeven en boerderijen, kerken en kapelletjes. Bij uitzondering vonden we, uit zijn beginperiode, een poes en een paar hondjes.

Als je naar zijn werk kijkt, vanuit de vroegere jaren dertig en de latere jaren vijftig, ontdek je een hele ontwikkeling in zijn manier van schilderen. Vanaf 1945 is er zeker een impressionistische inslag in zijn manier van schilderen, is de penseelstreek losser, en zijn de toetsen mooi gezet.Het water krijgt een eigen leven. Ook het licht krijgt een steeds belangrijker rol in zijn werk. Wat vooral naar voor springt is het gebruik van zijn rijk kleurenpalet. Het kleurgebruik is levendig en fris, en ook na al die jaren verrast dat me nog het meest (dixit Mieke Coeckelbergh).